26 października 2018 r. Senat RP skierował do Sejmu projekt ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego, który w swoim założeniu ma na celu zwiększyć zakres ochrony osób, które poniosły szkodę w wyniku czynów niedozwolonych i korzystają z usług kancelarii odszkodowawczych. Cel ten ma zostać osiągnięty poprzez ograniczenie wysokości wynagrodzenia za czynności związane z dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych; wprowadzenie wymogu zatwierdzenia przez klienta czynności prawnych dokonanych przez doradcę, które zmierzają do zrzeczenia się przysługującego klientowi roszczenia; wypłacanie odszkodowań bezpośrednio osobie poszkodowanej; wprowadzenie obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu działalności w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych. Zmiany mają na celu uregulowania zasad działania kancelarii odszkodowawczych. Jednym z pomysłów jest wprowadzenie nowego typu umowy jakim jest umowa odszkodowawcza , która będzie regulowała dokonanie na rzecz klienta czynności związanych z dochodzeniem roszczenia. W ostatecznej wersji senackiego projektu ustawy zostały wprowadzone zmiany, które mogą budzić znaczne kontrowersje, jak np. propozycja zapisu art. 9 w brzmieniu „Nie można przenieść wierzytelności z tytułu czynów niedozwolonych na doradcę lub osobę trzecią”. Oznacza to, ni mniej, ni więcej, tylko zakaz cesji wierzytelności klienta w stosunku do zakładów ubezpieczeń. I dotyczy także możliwości cesji takich wierzytelności na serwisy likwidujące szkody komunikacyjne przy metodzie serwisowej. Gdyby artykuł w tym kształcie wszedł w życie to klienci nie mogliby się rozliczać się metodą warsztatową i nie mieli by prawa do scedowania sporów o wysokość ubezpieczenia na profesjonalne służby prawne warsztatów naprawczych. Dla klientów może to oznaczać duży wzrost kosztów i czasu poświęconego na naprawę szkód. Są też inne zapisy, które w obecnym brzmieniu mogą wywołać niekorzystne skutki. Dlatego warto rozważyć czy pomimo dobrych intencji, które stały za pierwotnym projektem ustawy, zaproponowane obecnie zapisy nie poszły za daleko.
Więcej informacji
Projektowana ustawa porusza problem węzłowy dziś dla osób dotkniętych stratami w wyniku czynów niedozowolonych. Kwestia ta bez wątpienia już od dłuższego czasu wymagała spójnej regulacji. Projekt zakłada regulację umów o dochodzenie roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego, a zatem nie dotyczy roszczeń odszkodowawczych dochodzonych na innych podstawach. Sam cel ustawy i jej początkowy kształt należy uznać za słuszny. Warto jednak zwrócić uwagę na celowość objęcia ustawą także umów dotyczących roszczeń odszkodowawczych dochodzonych np. od ubezpieczyciela sprawcy czynu niedozwolonego, a zatem wynikającego nie z czynu niedozwolonego ubezpieczyciela a z tytułu umowy ubezpieczenia sprawcy od odpowiedzialności cywilnej. Umożliwiłoby to pełniejszą realizację deklarowanego w uzasadnieniu projektu celu - zwiększenie zakresu ochrony osób, które poniosły szkodę w wyniku czynów niedozwolonych, korzystających z usług kancelarii odszkodowawczych. Podobnie należałoby rozważyć objęcie zakresem ustawy dochodzenie innych roszczeń z umów ubezpieczenia obejmujących inne ryzyka niż czyny niedozwolone. Wydaje się, że w obecnie proponowanym brzmieniu, ustawa skutkować będzie każdorazowo nieważnością czynności prawnej, gdy wynagrodzenie o dochodzenie roszczeń odszkodowawczych będzie wyższe niż stawki maksymalne. W moim przekonaniu, przepis ten powinien przewidywać wejście w miejsce nieważnych postanowień tej umowy, odpowiednich - zamiennych - przepisów ustawy. Zapraszam do dyskusji.
Bardzo potrzebna ustawa jednak ustawa która zmniejszyła komfort poszkodowanego i stawia go w trudniejszej sytuacji w walce Ubezpieczeniami jest skandaliczna, bo która ubezpieczalnia chce mieć mniejszy zysk a do zmniejszenia tego zysku prowadzi wypłata odszkodowania. Sam dostałem odszkodowanie przez jedną z takich firm było wszystko dobrze a firma ubezpieczeniowa odmówiła. Zastanawia mnie zapis że, ja bym musiał im zapłacić jak mi wpłyną pieniądze na konto, ciekawe ilu by zgodnie z deklaracją katolika wywiązała się ze słowa i zapłaciła wynagrodzenie. To często pogorszy sytuację tych poszkodowanych bo prawnik zna przepisy i przeprowadzi windykację no chyba że, o to chodzi w tej ustawie aby konającego kopać. A dlaczego AC zapłaciłem od 23 000 zł a za miesiąc wycena po wypadku była na 18 900 zł tym się nikt nie zajmuje i to jest sprawiedliwe?!
Reprezentuję osoby poszkodowane, jednak aby nie było zarzutu o tendencyjności mojego komentarza , powołam się na głos płynący z biura Rzecznika Finansowego, r. pr. Aleksander Daszewski: "Kancelarie odszkodowawcze robią naprawdę dobra robotę, pomagając tysiącom osób w uzyskaniu pełnego odszkodowania. Skutek nowego prawa może być jednak taki, że dostęp do wsparcia ze strony profesjonalnych pełnomocników może zostać radykalnie ograniczony. To marzenie towarzystw ubezpieczeniowych, dla których działalność tego typu firm jest solą w oku." Więcej: https://www.prawo.pl/biznes/projekt-o-kancelariach-odszkodowawczych-utrudni-uzyskanie,309012.html
Projekt na zamówienie TU który zamiast regulować relacje 2 stron niszczy całkowicie działalność jednej z nich.
Witam, czyli jeżeli dobrze rozumie ten projekt to Państwo Polskie zabroni mi sprzedać moja szkodę? A gdzie tu konstytucja? To moja szkoda i moja kasa więc chyba tylko ja mogę tym dysponować. A wogole czemu sprzedałem swoje szkody? A no dlatego że firma ubezpieczeniowa oszukał mnie tworząc kosztorys, gdyby robili prawidłowo kosztorysy nie byłoby problemu. I teraz trzeba się zastanowić kogo ma chronić ta ustawa? Bo napewno nie poszkodowanych!!!!!
Witam, Czy Państwo mają świadomość czym jest art. 9 ustawy? Brak możliwości przenoszenia wierzytelności godzi w konsumenta. Co z wypożyczalniami samochodów świadczącymi usługi bezgotówkowego wynajmu po kolizji? Co z warsztatami korzystającymi z cesji wierzytelności obsługujące klientów bezgotówkowo po szkodzie? Co z firmami transportowymi, których to ciężarówki często nie z ich winy mogą wpaść do rowu? Wtedy tez pomoc drogowa świadczy usługi bezgotówkowego holowania i wyciągania, a nastęnie warsztat bezgotówkowo taki samochód naprawia. Którego przedsiębiorcę będzie stać na wyłożenie z góry 90 tysięcy z przeświadczeniem ze możne towarzystwo ubezpieczeń sprawcy zwróci te pieniądze lub nie? A doświadczenie mówi, że nie zwraca i trzeba chodzić po sądach.. Co z możliwością sprzedaży długo który ubezpieczalnia często posiada do klienta? I co z prawem wyboru i wolnego rynku? Co z praca dla 60 tysięcy ludzi ? Co z podatkami które ten rynek płaci? A na koniec - jak to się ma do konstytucji? Rozumiem ze Pan Bierecki i jego widoczność w radach nadzorczych towarzystw ubezpieczeń to przypadek? Pozdrawiam i liczę ze nie odwrócicie ludziom życia do góry nogami.
Ten projekt pozbawi opieki poszkodowanych. Nie oszukujcie społeczeństwa. Biznes ubezpieczeniowy nam nie pomoże. Dbają tylko o własną kieszeń. Jak sobie to wyobrażają, że człowiek ze złamanym kręgosłupem po wypadku będzie szukał ubezpieczyciela i prosił o pomoc? Pamiętam lata 90te. Odmowa z PZU wypłaty odszkodowania dla pasażera była nagminna. Jak nie będą mieli równego przeciwnika to społeczeństwo będzie stało na straconej pozycji. A panowie senatorowie czyich interesów pilnujecie?
Witam nie można zabronić nam konsumentom dysponowania swoim mieniem to jest moja szkoda i mogę jak mam ochotę sprzedać ją komuś kto będzie chciał się sadzić albo dać komuś do prowadzenia na procent Jeśli zrobić ustawę to taka która zmusi TU do wypłacania od razu całej kwoty a nie udawanie ze wyliczenie po częściach zamiennych przy kwotach gdzie w Chinach się nawet nie znajdzie jest wporzadku wyliczeniem
Projekt jest jednoznacznie tragiczny zarówno z punktu widzenia prawa jak i czystej logiki. Po raz kolejny ktoś reguluje coś o czym nie ma zielonego pojęcia i jeszcze wskazuje, że kieruje się dobrem obywateli. Ustawa na zamówienie. Tak to wygląda. A na czyje zamówienie? ... Tu kontrpytanie... A kto na tym wszystkim zyskuje? Bo nie poszkodowani.
Ograniczenie wolnego rynku, oraz praw klientów... przepisy wcale nie są korzystne dla ludzi, bardziej dla Towarzystw Ubezpieczeniowych.
Jestem przeciwna ! Projekt ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych jest dalece krzywdzacy dla wszystkich poszkodowanych !
Totalna bzdura... ta ustawa to kolejna pisowska (prywatna ) ręka położona na polskie firmy oraz na każdego Polaka, który stanie sie poszkodowanym i będzie chciał odzyskać to co mu się należy... padnie cała branża... serwisy, pomoc drogowa, salony samochodowe, leasingi, wypożyczalnie, firmy odszkodowawcze, kancelarie odszkodowawcze, ageni odszkodowawczy, których jest dziesiątki tysięcy w polsce... a wszystko to dlatego, że Pan Senator Bierecki próbuje zaoszczędzić na swoich udziałach w branży ubezpieczniowej wykorzystując pisowskie dojścia... nie oszukując się... najbardziej ta ustawa jest na ręke PzU i ewidentnie została stworzona przez ich radców prawnych... na zlecenie prezesów i Biereckiego, który mając sporo udziałów mogłby zaoszczędzić... kolejną sprawa to 500+ ... sporo pieniędzy by zostało w sp. Skarbu Państwa więc i na 500+ by nie zabrakło...
Jestem przeciwko projektowi ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego! Gdyż naraża wszystkich poszkodowanych na straty finansowe! A wiele tysięcy ludzi straci pracę !
w mojej ocenie nieprecyzyjny zapis art. 9, pomimo ogólnego skierowania ustawy do doradców prawnych, może rodzić problemy we wszelkich formach działalności uzależnionej od przelewu wierzytelności, np. najem bezgotówkowy, naprawa bezgotówkowa, zakup wierzytelności, umowy ubezpieczeniowe, umowy bankowe, bezpośrednia likwidacja szkody itd. Zapis "lub osoby trzecie" powinien zostać wykreślony, gdyż nie dotyczy właściwej materii ustawowej. Pozostawienie zapisu będzie prowadziło do zamieszania na rynku likwidacji szkód oraz może prowadzić do nieporozumień, niejednolitego orzecznictwa, biorąc pod uwagę także podmioty nie zajmujące się dochodzeniem odszkodowań dla poszkodowanych a korzystających z przelewów wierzytelności we własnej działalności.
Zła ustawa. Lobby Towarzystw Ubezpieczeniowych skorzysta, stracą zwykli obywatele. Kancelarie odszkodowawcze nie byłyby potrzebne, gdyby nie nieprawidłowe działanie Ubezpieczycieli.
Takie rozwiązanie poza utrudnieniem życia firmom odszkodowawczym i serwisom będzie zmniejszało świadomość społeczną przysługujących poszkodowanym praw. Firm odszkodowawcze zwiększają tą świadomość i przyczyniają się do zadośćuczynienia poszkodowanym. Firmy ubezpieczeniowe twierdziły, że wzrost wartości składek w polisach OC są spowodowane coraz większymi odszkodowaniami wypłacanymi poszkodowanym. Czy w związku z tą ustawą ustawodawca nie powinien wymóc na ubezpieczycielach obniżenia składek poprzez sztuczną regulację tak ja sztucznie ingeruje się w działalność odszkodowawczą? Niestety ustawa ta, w moim odczuciu, ma na celu tylko i wyłącznie ochronę interesów ubezpieczycieli i nic po za tym pod przykrywką dbania o interes poszkodowanych.
Projekt ustawy jest zbyt daleko idący. Obostrzenia jakie proponuje ustawa są niewspółmierne do przedmiotu regulacji. Działalność odszkodowawcza to nie handel alkoholem czy dopalaczami by wprowadzać takie restrykcje. Budzi ona spore wątpliwości pod kątem konstytucyjnych i unijnych swobód prowadzenia działalności. Ewidentnie celem jej powstanie jest faworyzowanie ubezpieczycieli czyli przeciwników kancelarii odszkodowawczych.
Ustawa potrzebna, ale nie w takim kształcie.. przecież to jest jawne niszczenie branży i utrudnienia dla Klientów.
Wyżej wymieniona ustawa godzi w interesy poszkodowanych którzy dostaną ochłapy rzucone przez TU, i o to w tym chodzi góra ma być chroniona a co tam poszkodowany trzeba mu dowalić jeszcze bardziej bo raz nie wystarczy. Chory kraj chore rządy
Regulacje na rynku odszkodowań są konieczne gdyż sytuacja staje się dramatyczna. Forma zaproponowana przez Senat niestety nie rozwiązuje problemu lecz bardziej go pogłębia. Od początku .... kancelarie odszkodowawcze powstały nie dlatego że poszkodowanym było dobrze lecz po to by w walce z molochami jakim niewątpliwie są Towarzystwa Ubezpieczeń poszkodowany miał większe szanse. Oczywiście czym bardziej profesjonalna kancelaria tym skuteczność większa i ubezpieczyciel musi wypłacić należne - wyższe nisz sam poobliczał odszkodowanie. Zrozumiałe jest że dla TU kancelarie są niewygodne - zbyt kosztowne. Teraz strona ubezpieczeniowa strasznie lobbuje przeciw kancelarią odszkodowawczym że oszukują klientów (poszkodowanych) a oni sami robią to bez skrupułów od lat i nadal, bo i kancelarie są dla nich zbyt kosztowne ( za mądre, za skuteczne) - poszkodowany jest słabszym ...... To jest główna przyczyna powstanie ustawy. Co do samej ustawy, uważam że zapisy jak między innymi Art 9 ograniczają prawa i swobodę osób poszkodowanych, ....... dlaczego jeśli będę chciał sprzedać swoją wierzytelność nie będę tego mógł zrobić ??, ......dlaczego nie będę mógł naprawić swojego pojazdu bezgotówkowo nie angażując swoich środków a wypłacone przez TU kwoty bezsporne są niewystarczające na dokonanie napraw, ..............., Uważam, że poszkodowany który nawiązuje współpracę z kancelarią jest świadomy tego co robi, wie czego oczekuje, wie że TU go próbowało lub już oszukało - stąd jest zainteresowany przekazaniem sprawy profesjonalistom w dziedzinie. Poszkodowany ma prawo sam decydować o swojej szkodzie - wierzytelności .... prawo wyboru naprawienia szkody należny bowiem do poszkodowanego.... Uważam, że ustawa to bubel prawny, jednostronnie działający dla dobra TU i na pewno nie dla dobra poszkodowanego - sztuczne mydlenie oczu.... Mam w tym temacie doświadczenie jako kancelaria, zakład naprawczy ale i jako poszkodowany ...... miałem szkodę na prywatnym własnym pojeździe - gdyby nie moje doświadczenie zawodowe , wiedza i uporczywość to jedno z większych TU okantowało by mnie na bagatela prawie 6 tys zł. ..... nie wyobrażam sobie prowadzenia sprawy gdybym nie znał się na rzeczy ...... Ustawa jest potrzebna - ale nie w takiej jednostronnej formie jak projekt przedstawiony przez Senat !!!.
Podzielę się opinią jaką wyraził Aleksander Daszewski, radca prawny w biurze Rzecznika Finansowego. Zgadzam się z nim całkowicie. Pracuję w Kancelarii Odszkodowawczej od 13 lat. Pamiętam jak na początku mojej pracy, Polacy z niedowierzaniem słuchali o możliwości uzyskania należnych im świadczeń z OC. Kojarzyli "OC samochodu" tylko do szkód rzeczowych. Ustawa cofnie nas o co najmniej 13 lat. https://www.prawo.pl/biznes/projekt-o-kancelariach-odszkodowawczych-utrudni-uzyskanie,309012.html "Zakaz reklamy i akwizycji w miejscu zamieszkania poszkodowanego, to de facto zakaz bezpośredniego oferowania tego typu usług. Tymczasem fakt, że tego typu firmy aktywnie docierają do poszkodowanych jest korzystne dla klientów. Jeśli do poszkodowanego trafia 3-4 przedstawicieli takich firm, to może po pierwsze wybrać najlepsze warunki umowy, a po drugie – korzystając z konkurencji - wynegocjować niższą stawkę wynagrodzenia. Zmuszanie klientów do poszukiwania placówek kancelarii, ograniczy dostępność do tego typu wsparcia dla mieszkańców mniejszych miast czy wsi. Pamiętajmy też, że wielu z poszkodowanych nie wie jakie są ich uprawnienia i dopiero od takich przedstawicieli dowiadują się o nich i zaczynają walczyć o swoje prawa."
Dzień Dobry, Brak możliwości akwizycji‚ reklamy czy różnych form edukacji dotknie chyba najbardziej grupę poszkodowanych osób w wypadkach mających miejsce w gospodarstwach rolnych. Gospodarstwach, które muszą posiadać obligatoryjnie ubezpieczenie OC budynków i rolnika. Podlegających tej samej ustawie z 2003 roku co ubezpieczenia OC komunikacyjne. W przypadku wszelkich wypadków komunikacyjnych wiedza o przysługujących prawach jest w społeczeństwie już na pewnym poziomie, tak w rolnictwie bardzo znikoma. Brak możliwości bezpośredniego informowania o prawach i możliwościach wynikających z OC budynków i OC rolnika tej grupy zawodowej, spowoduje dalsze zmniejszanie się tej wiedzy i ucierpi na tym ogromna rzesza rolników a zyskają ubezpieczyciele. Pracując na co dzień z tą grupa zawodowa widzę, iż właściciele gospodarstw rolnych i domownicy nie wiedzą co w danej sytuacji należy się poszkodowanym i najczęściej nie dochodzi do zgłoszeń szkód ma osobach ze względu na brak wiedzy. Brak możliwości bezpośredniego docierania do poszkodowanych będzie więc korzyścią tylko dla firm ubezpieczeniowych. Pozdrawiam Pawel Machynski
Po przeczytaniu projektu ustawy, odnoszę wrażenie, iż na Senat bardzo skutecznie wpłynęło lobby ubezpieczeniowe. Jeśli ustawa weszłaby w życie, jej cel, polegający na zwiększeniu ochrony poszkodowanych, praktycznie nie zostałby zrealizowany. W wielu bowiem przypadkach, świadomość prawna osób poszkodowanych jest bardzo mała. Osoby te często nie wiedzą, że wypłacone odszkodowanie zostało zaniżone. Nie mają też pojęcia, gdzie i że w ogóle mogą uzyskać pomoc prawną, by otrzymać sprawiedliwe odszkodowanie. Często osoby poszkodowane nie są w stanie, ze względu na stan zdrowia po wypadku, udać się po pomoc do kancelarii. A upływający czas działa na niekorzyść poszkodowanych, ze względu na gojenie się ran, które nie zostały uwiecznione na zdjęciach, brak faktur za wydatki na leczenie itp. Ubezpieczalnie później odrzucają takie roszczenia z braku dowodów... Pragnę zauważyć, że akcent nie jest położony tam, gdzie trzeba. Otóż działania Ustawodawcy powinny zostać skierowane przede wszystkim na źródło problemów, czyli w kierunku działalności i nieuczciwych praktyk towarzystw ubezpieczeniowych. Gdyby odszkodowania i zadośćuczynienia wypłacane były uczciwie i sprawiedliwie, istnienie kancelarii odszkodowawczych nie miałoby racji bytu. Popieram również finansowanie przez ubezpieczalnię kosztów prowadzenia spraw przez kancelarie odszkodowawcze w wysokości przynajmniej 20%, jeśli odszkodowanie zostało zaniżone.
Witam. Jestem od 13 lat związany z rynkiem finansowym, a dokładnie z odszkodowawczym. Wcześniej przez 10 lat zajmowałem się ubezpieczeniami, i tutaj działałem po drugiej stronie barykady swiadcząc usługi dla firm ubezpieczeniowych, tutaj spotkałem się z tym ze klient był szanowany jak przynosił pieniądze do ubezpieczalni, ale jak mu się coś stało to był traktowany jak ten gorszy, sam musiał walczyć o swoje i przegrywał z ubezpieczalnią,widziałem na własne oczy jak traktują klientów, spychologia. Byłem przez tyle lat po ciemniej strony mocy, i przeszedłem na jasną strone, by dać wsparcie tym którzy tego oczekują, lub nie znają sie w temacie. Ta praca bezpośrednia z klientami w mkejscu zamieszkania dała mi ogromną satysfakcje i spełnienie zawodowe, wiem ze jestem mile widziany i polecany, buduje super więzi, ludzie po moich spotkaniach są bogatsi we wiedze, co nie jest na ręke ubezpieczycielom. Uważam ze ta ustawa powinna wprowadzic cos takiego ze pomoc osobom poszkodowanym winien być licencjonowany tak jak jest w ubezpieczeniach, i tylko profesjonalisci zostaną na rynku.
Ta „Ustawa” wygląda mi na „ustawkę”. Jest absolutnie jasne, kto na niej zyska. Zyskają Towarzystwa Ubezpieczeniowe, bo z całą pewnością nie poszkodowani. Ustawodawca powinien się przyjrzeć głównie nieuczciwym praktykom TU, wykorzystującym niewiedzę, brak czasu lub po prostu zagubienie i stres samych poszkodowanych lub ich rodzin po wypadku. Co ma oznaczać zakaz reklamy i akwizycji w miejscu zamieszkania poszkodowanego!? Jak Ustawodawca wyobraża sobie oferowanie usługi odszkodowawczej osobie unieruchomionej w łóżku po wypadku? Jak wyobraża sobie działania poszkodowanych, którzy nie mają pojęcia czy i jakie przysługują im prawa? „Zmora” konkurencji, czyli fakt docierania do klienta kilku przedstawicieli różnych firm odszkodowawczych, jest tak naprawdę „zmorą” tych przedstawicieli, ale to ich problem. Mój również, bo pracuję w tym zawodzie. I z doświadczenia wiem, że sami poszkodowani doskonale dają sobie z tym radę; wybierają najlepsze dla siebie warunki umowy i negocjują niższe stawki wynagrodzeń. Nie ma powodu regulować tego ustawą. Jeśli wśród kancelarii odszkodowawczych zdarzają się, że ujmę to eufemistycznie - nieuczciwe, powinno to być ścigane prawem z pełną surowością. Od tego jest prawo! Mam wrażenie, że nakazując wypłatę odszkodowania na konto klienta, Ustawodawca chce zastosować zasadę „zbiorowej odpowiedzialności” za przypadki przejmowania pieniędzy klientów przez pseudo-kancelarie. Chociaż, może mam mimo wszystko zbyt dobre mniemanie o Ustawodawcy. Z wypowiedziami moich przedmówców zgadzam się; wiele dobrych argumentów przeciw zmianie Ustawy z wielu punktów widzenia. I dodam jeszcze, że mam pewne „historyczne” skojarzenie; zapis "lub osoby trzecie" w proponowanej Ustawie przypomina mi sławetne „lub czasopisma” .
Ta „Ustawa” wygląda mi na „ustawkę”. Jest absolutnie jasne, kto na niej zyska. Zyskają Towarzystwa Ubezpieczeniowe, bo z całą pewnością nie poszkodowani. Ustawodawca powinien się przyjrzeć głównie nieuczciwym praktykom TU, wykorzystującym niewiedzę, brak czasu lub po prostu zagubienie i stres samych poszkodowanych lub ich rodzin po wypadku. Co ma oznaczać zakaz reklamy i akwizycji w miejscu zamieszkania poszkodowanego!? Jak Ustawodawca wyobraża sobie oferowanie usługi odszkodowawczej osobie unieruchomionej w łóżku po wypadku? Jak wyobraża sobie działania poszkodowanych, którzy nie mają pojęcia czy i jakie przysługują im prawa? „Zmora” konkurencji, czyli fakt docierania do klienta kilku przedstawicieli różnych firm odszkodowawczych, jest tak naprawdę „zmorą” tych przedstawicieli, ale to ich problem. Mój również, bo pracuję w tym zawodzie. I z doświadczenia wiem, że sami poszkodowani doskonale dają sobie z tym radę; wybierają najlepsze dla siebie warunki umowy i negocjują niższe stawki wynagrodzeń. Jeśli wśród kancelarii odszkodowawczych zdarzają się, że ujmę to eufemistycznie - nieuczciwe, powinno to być ścigane prawem z pełną surowością. Od tego jest prawo! Mam wrażenie, że nakazując wypłatę odszkodowania na konto klienta, Ustawodawca chce zastosować zasadę „zbiorowej odpowiedzialności” za przypadki przejmowania pieniędzy klientów przez pseudo-kancelarie. Chociaż, może mam mimo wszystko zbyt dobre mniemanie o Ustawodawcy. Z wypowiedziami moich przedmówców zgadzam się; wiele dobrych argumentów przeciw zmianie Ustawy z wielu punktów widzenia. I dodam jeszcze, że mam pewne „historyczne” skojarzenie; zapis "lub osoby trzecie" w proponowanej Ustawie przypomina mi sławetne „lub czasopisma” .
Cel ustawy jest zgodny z polityką państwa zmierzającą do eliminacji patologii i nadużyć ze strony niektórych firm usługowych i kancelarii nadużywających zaufania obywateli, przez co zasługuje na poparcie. Górna granica wynagrodzenia za usługi związane z pozyskiwaniem odszkodowania ma sens
Mam negatywne doświadczenie dotyczące nie wywiązywania się firmy doradczej z przysługującego mi odszkodowania po wypadku samochodowym, Przedstawiona ustawa zawiera zapis zmuszający doradcę do zatwierdzania przez klienta czynności podejmowanych przez takiego doradcę i wprowadza także obowiązek wypłacania odszkodowania bezpośrednio osobie poszkodowanej. Dlatego jestem za. przepisy powinny upraszczać formalności i przyczyniać sie do bezpieczeństwa obrotu gospodarczego.
Pomimo protestów organizowanych przez środowiska polskich przedsiębiorców, do Sejmu w styczniu br. został skierowany do pierwszego czytania kontrowersyjny projekt ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego. Zdaniem przedsiębiorców i organizacji ich reprezentujących, w tym Cechu Rzemiosł Motoryzacyjnych w Warszawie proponowane zmiany w skierowanym do pierwszego czytania w Sejmie kontrowersyjnym projekcie, to ogromne zagrożenie na należne prawa i pieniądze klientów ubezpieczających swoje samochody. Ustawa ta ma uregulować zasady działania kancelarii odszkodowawczych reprezentujących klientów w zakresie szkód osobowych spowodowanych wypadkami, w tym głównie komunikacyjnymi. „Przy okazji” ustawy o kancelariach odszkodowawczych lobby ubezpieczeniowe, chce w pełni ubezwłasnowolnić klientów rozliczających szkody komunikacyjne metodą serwisową i nie pozostawić im prawa scedowania sporów o wysokość ubezpieczenia na osoby trzecie. Uderza to także np. w warsztaty likwidujące szkody komunikacyjne, bo na nich klienci często cedują swoje roszczenia. Poszkodowani stracą kolejnego partnera w często trudnych i czasochłonnych kontaktach z towarzystwami ubezpieczeniowymi, które najbardziej zainteresowane przeforsowaniem tego zapisu. Do sądów w ostatnich latach trafiło około 200 tys. spraw, związanych z roszczeniami wobec towarzystw ubezpieczeń. Większość tych spraw prowadzą właśnie cesjonariusze. Jeśli nie będzie można przenieść wierzytelności, cesjonariusze nie pójdą do sądów, nie wygrają tych spraw i nie odzyskają tych środków od zakładów ubezpieczeń. Da to wielomilionowe oszczędności dla branży ubezpieczeniowej, a konsekwencje dla klientów będą naprawdę dotkliwe. Przedstawiciele branży motoryzacyjnej zrzeszeni w Ogólnopolskiej Motoryzacyjnej Radzie Technicznej w skład, której wchodzą Polska Izba Motoryzacji, Polski Związek Przemysłu Motoryzacyjnego, Związek Dealerów Samochodów i Związek Rzemiosła Polskiego, przekazali 22.01.2019 r. ponownie do klubów poselskich i członków Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka propozycje zmian zapisów w projekcie ustawy i wyrazili nadzieję, że zapisy godzące w interesy ubezpieczonych i polskich przedsiębiorców, nie są celowe, a wynikają jedynie z błędów legislacyjnych i że w procesie prac sejmowych uda się je poprawić.
To jest kolejna próba zakładów ubezpieczeń, w celu utrudnienia dochodzenia roszczeń przez poszkodowanych. Potwierdzenie tego założenia to rosnąca gwałtownie ilość spraw sądowych o zaniżanie odszkodowań przez zakłady ubezpieczeń, wzrost co roku o ponad 30%. Jeżeli Senat coś proponuje to teraz na pewno nie na wniosek poszkodowanych. Poszkodowanych postulaty zgłaszane w interpelacjach poselskich nr 18371, 19205, 21377, 23847, 26590 są przez ministerstwo finansów i KNF ignorowane!!! Najpierw Parlament niech zajmie się tymi interpelacjami i ograniczeniem wzrostu cen polis OC.
Senacki projekt ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego, w ocenie Polskiej Izby Doradców i Pośredników Odszkodowawczych, wprowadza daleko idące ograniczenia nie tylko w działalności podmiotów zajmujących się dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych na rzecz osób poszkodowanych (kancelarii odszkodowawczych), ale także w odniesieniu do szeroko rozumianej branży motoryzacyjnej, a tym samym znacznie ogranicza osobom poszkodowanym profesjonalne wsparcie w dochodzeniu roszczeń. Projekt ustawy przewiduje m.in. wprowadzenie niemal całkowitego zakazu reklamy i akwizycji usług odszkodowawczych oraz maksymalnej stawki wynagrodzenia za świadczenie usług odszkodowawczych, przekazywanie świadczeń odszkodowawczych na rachunki osób poszkodowanych, obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej oraz zakaz cesji wierzytelności wynikających z czynów niedozwolonych. Wejście w życie ustawy w obecnym brzmieniu spowoduje drastyczne konsekwencje dla przedsiębiorców świadczących usługi doradztwa odszkodowawczego poprzez znaczne ograniczenie płynności wynikające z przekazywania całości świadczeń na rachunki poszkodowanych powiązane z koniecznością wystawienia faktury i uiszczenia podatku VAT, bez względu na to, czy i kiedy klient rzeczywiście rozliczy się z firmą oraz wzrost kosztów prowadzenia działalności poprzez konieczność prowadzenia wzmożonych działań windykacyjnych wobec klientów. Co równie istotne, ustawa wpłynie również na ograniczenie rynku mikro i małych przedsiębiorstw zatrudniających do 9 osób, które zgodnie z treścią załącznika do Oceny Skutków Regulacji przedłożonej ustawy stanowią 99,2% łącznej liczby doradców odszkodowawczych działających na rynku, a także ograniczenie liczby warsztatów samochodowych, lakierników, blacharzy, pomocy drogowej czy wypożyczalni aut, które nie będą mogły na podstawie cesji dochodzić świadczeń przysługujących w związku z dokonaną na rzecz klienta naprawą pojazdu czy najmem auta. Wymienione sektory gospodarki zatrudniają kilkadziesiąt tysięcy pracowników, którzy na skutek przyjęcia ustawy, zostaną pozbawieni zatrudnienia, co z kolei spowoduje wzrost bezrobocia oraz znaczne zwiększenie obciążeń socjalnych. Jednocześnie należy oczekiwać, że na skutek upadłości i likwidacji przedsiębiorstw świadczących takie usługi, nastąpi drastyczny spadek dochodów podatkowych Skarbu Państwa, co przełoży się także na sytuację gospodarczą naszego kraju.
Wejście w życie ustawy spotęguje problemy poszkodowanych oraz legalnie działających warsztatów naprawczych. Praktyki firm ubezpieczeniowych polegają na wypłacaniu odszkodowania zaniżonego nawet o 70% w stosunku do rzeczywistej wartości naprawy auta. To spowoduję, że poszkodowany po otrzymaniu odszkodowania będzie zmuszony szukać warsztatu który naprawi wyrządzone szkody za 30% rzeczywistej wartości naprawy, przeczucie graniczące z pewnością każe uważać że skończy się to tym że samochód będzie naprawiony w szarej strefie przy użyciu części używanych. Takie zjawisko będzie będzie generowało rozwój szarej strefy warsztatów jak i również rynek części używanych. Na rozwoju szarej strefy nie korzysta nikt oprócz firm ubezpieczeniowych – park samochodów poruszających się na naszych drogach jeszcze bardziej się pogarsza, wypłata dla poszkodowanego nie jest opodatkowana, szara strefa nie wystawia faktur na usługę i też nie odprowadza podatków, poszkodowany ma auto naprawione bez żadnej gwarancji i nie jest chroniony w żaden sposób przez Państwo. Powyższa ustawa w żaden sposób nie pomaga poszkodowanym a wręcz utrudnia i komplikuje sytuacje poszkodowanych podczas likwidacji szkody komunikacyjnej.
Dzisiaj odbywa się posiedzenie Sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, na której odbędzie się pierwsze czytanie senackiego projektu ustawy (druk 3126). Przedstawiciele Polskiej Izby Motoryzacji, Związku Dealerów Samochodów, Związku Rzemiosła Polskiego oraz Polskiego Związku Przemysłu Motoryzacyjnego, którzy reprezentują branże serwisowania pojazdów w Polsce zrzeszone w Ogólnopolskiej Motoryzacyjnej Radzie Technicznej, przygotowały stanowisko dla Przewodniczącego Komisji, w którym podkreślają, że ustawa ta w znacznym stopniu ograniczać będzie zbiorowe interesy ubezpieczonych w zakresie ubezpieczeń komunikacyjnych. Uczestnikiem stanowiska jest również przewodniczący Ogólnopolskiej Komisji Rzemiosł Motoryzacyjnych Związku Rzemiosła Polskiego, Pan Andrzej Duch. Zapraszamy do zapoznania się z pełną treścią stanowiska: https://bit.ly/2RZjfZB
Przebieg wczorajszych obrad Sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka można obejrzeć na stronie iTV Sejm: https://bit.ly/2Sw1PZy
Zgadzam się z opinią, że problemem nie jest brak regulacji, lecz na nieuczciwe praktyki i działania firm ubezpieczeniowych, które częstokroć doprowadzają do rezygnacji z żądań i odszkodowawczych lub ograniczania wysokości odszkodowania poprzez stosowanie wybiegów formalnych i przeciąganie procedury. Ustawodawca powinien zwrócić uwagę na element właściwej, skutecznej kontroli towarzystw ubezpieczeniowych.
Niezależnie od licznych krytycznych głosów w dyskusji, pozytywnie wypada ocenić przepis ograniczający górną wysokość wynagrodzenia firm i agentów ubezpieczeniowych który przewiduje, że jeżeli umowa określa wysokość wynagrodzenia w stosunku do kwoty uzyskanej na rzecz klienta na więcej niż 20% tej kwoty, klient nie jest obowiązany do zapłaty ceny wyższej, a doradca, który otrzymał cenę wyższą, obowiązany jest zwrócić klientowi pobraną różnicę. Taki zapis jest przejawem dążenia do ucywilizowania rynku ubezpieczeń i dlatego zasługuje na odnotowanie na plus
Dotychczas działalność kancelarii odszkodowawczych nie była szczegółowo uregulowana - podmioty te działają na podstawie ustawy Prawo przedsiębiorców. Tą lukę, jak się wydaje, słusznie wypełnia projekt dyskutowanej ustawy w artykule 3 wprowadzając nowy typ umów, to jest umowy o dochodzenie roszczeń odszkodowawczych, w których stronami są doradcy, profesjonalne firmy działające w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych, oraz klienci. Jako klient doradców ubezpieczeniowych nigdy nie wiem jakimi kryteriami kierują się doradcy przy ustalaniu kwoty składki ubezpieczenia. Wypada mieć nadzieję, że projekt ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego przyczyni się do stworzenia przejrzystych ram działania doradców ubezpieczeniowych
Niefortunnie sformułowano artykuł 9 ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego, w którym jest mowa, o tym że nie można przenieść wierzytelności z tytułu czynów niedozwolonych na doradcę lub osobę trzecią oznacza, że niemożliwa jest cesji wierzytelności na serwisy likwidujące szkody komunikacyjne metodą serwisową. Gdyby artykuł w tym kształcie wszedł w życie to klienci nie mogliby się rozliczać metodą warsztatową przez co nie mieli by prawa do scedowania sporów o wysokość ubezpieczenia na profesjonalne służby prawne zatrudniane przez warsztaty samochodowe, a taka sytuacja będzie to oznaczać znaczny wzrost kosztów i czasu poświęconego na naprawę szkód.
Pod pretekstem ochrony rynku promuje się lobby ubezpieczeniowe. Umowy o walkę o odszkodowanie są umowami cywilnoprawnymi i powinny zostać w tej kwestii. Strony się umawiają i koniec. Po co dodatkowe regulację? Odpowiedź jest oczywista......
Wprowadzenie tej ustawy w życie pozbawiłoby większości klientów dochodzenia roszczeń wynikających z oszukańczej polityki firm ubezpieczeniowych bo jeżeli dane podają ze ubezpieczyciel średnio wypłacają do ręki ok. 25% wartości kosztów naprawy tej szkody, to jak można scedować na poszkodowanego dochodzenie roszczeń przed potężna firma ubezpieczeniową . To małe zakłady naprawcze wciśnięte zostały by w w szarą strefę i musiały by szybko zamykać swoje zakłady. To my wyposażeni w cesje, powierzoną nam naprawie dochodzimy w imieniu poszkodowanego swoich roszczeń kosztów wynikających z technologi napraw i gwarantujący wykonanie usługi zgodnie z technologią i bezpieczeństwem na drogach publicznych. Bardzo często niestety na drodze sądowej co i tak ekonomiczne rujnuje nasze zakłady na brak bieżących środków do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowcze nie ustawie.
10 kwietnia br. Małopolska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości wspólnie z Ogólnopolską Komisją Rzemiosł Motoryzacyjnych Związku Rzemiosła Polskiego oraz Automobilklubem Polskim i Polską Izbą Motoryzacji, w związku z licznymi sygnałami o nieprawidłowościach w likwidacji szkód komunikacyjnych OC przez zakłady ubezpieczeń, zorganizowała w siedzibie Izby seminarium. W wydarzeniu uczestniczył poseł Józef Lassota. Zapraszamy do zapoznania się z krótką relacją z wydarzenia: https://bit.ly/2Is3jyJ
Zapraszamy do zapoznania się ze stanowiskiem Związku Rzemiosła Polskiego na temat Projektu ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego. Uwagi zostały oparte na konsultacjach na panelu online oraz ocenione podczas trzecich warsztatów konsultacyjnych w Wrocławiu, które odbyły się w kwietniu br.: https://bit.ly/2DXbT4w
Mając na uwadze obronę wolności w obrocie gospodarczym za niedopuszczalną ingerencję uważam proponowane brzmienie art. 9 ustawy o świadczeniu usług w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wynikających z czynu niedozwolonego, uniemożliwiającego przeniesienie wierzytelności z tytułu czynów niedozwolonych na doradcę lub osobę trzecią. Przyjęcie takiego rozwiązania spowoduje nierówność stron sporu dot. wysokości odszkodowania pozbawiając konsumenta profesjonalnej obsługi w zakresie dochodzenia odszkodowania.
W Rzeszowie i Olsztynie odbyły się regionalne spotkania w izbach rzemieślniczych z Posłami i przedstawicielami Ogólnopolskiej Komisji Rzemiosł Motoryzacyjnych Związku Rzemiosła Polskiego nt. nie egzekwowania wytycznych KNF z 16.12.2014 r. przez towarzystwa ubezpieczeniowe oraz GVO w zakresie jakości części zamiennych. Eksperci z branży motoryzacyjnej zaprezentowali obecnym Posłom kwestie niestosowania wytycznych nadzorczych w sprawie likwidacji szkód komunikacyjnych oraz związane z tym praktyki firm ubezpieczeniowych, czyli wymuszanie przy naprawach pojazdów korzystania z alternatywnych części zamiennych, które są dużo gorszej jakości niż oryginalne. Wiele nieoryginalnych istotnych części samochodowych w tzw. jakości P nie podlega obowiązkowi homologacji. W Rzeszowie odbyło się spotkanie z posłami Józefem Lassotą i Zdzisławem Gawlikiem (27 czerwca) oraz z europoseł Elżbietą Łukacijewską i posłem Zdzisławem Gawlikiem (15 lipca). Zapraszamy do zapoznania się z relacją z seminarium: https://bit.ly/2JVriom Z kolei 8 lipca w Olsztynie miało miejsce spotkanie z posłem Jerzym Gosiewskim: https://bit.ly/2JSq7pA